Balansverslag

1) Welke literaire boeken spraken je bijzonder aan en waarom? Geef voorbeelden en argumenten.
Ten eerste: Zomerhuis met zwembad van Herman Koch. Het boek sprak me bijzonder aan, omdat het een hele herkenbare situatie was waar toch zo iets abnormaals gebeurt. Wij gingen vroeger ook altijd met 2 (of meer) families op vakantie naar een groot huis met een zwembad.

Daarnaast: Hersenschimmen, omdat het mij heel erg deed denken aan mijn opa, die inmiddels overleden is, maar daarvoor in een lange sleur van dementie heeft gezeten. Daardoor ontroerde het boek mij heel erg, want het is onvoorstelbaar als je eigen opa je niet meer herkent.

2) Welke literatuurlessen zijn belangrijk voor je geweest? Om welke redenen? 
Eigenlijk de lessen waar we puur informatie kregen over literatuur. Dat heeft me ook erg geholpen om meer interesse te krijgen in literatuur. 

3) Welke ervaring(en) met literatuur hebben absoluut weestand opgeroepen? Hoe verklaar je die weerstand? Wanneer je bijvoorbeeld iets saai vond, kwam dat volgens jou door een gebrek aan kwaliteit van de schrijver of door jouw manier van lezen?
De ervaring dat ik in het begin helemaal niet openstond voor literatuur. Daardoor was het heel moeilijk voor mij om snel door de boeken heen kwam. Ik gaf wel eens op na de helft gelezen te hebben, omdat het me te lang duurde. Ik denk dat dit kwam doordat ik vroeger nauwelijks boeken heb gelezen en daarom niet wist hoe leuk lezen kan zijn.

4) Ben je in de loop van de tijd dat je met literatuur bezig was er anders naar gaan kijken? Probeer die ontwikkeling bij jezelf vast te stellen. Geef voorbeelden van wat je nu beter kunt. Kijk voordat je je antwoord formuleert nog eens terug naar je leesautobiografie.
Na een tijdje heb ik toch iets bij mezelf ontwikkeld waardoor ik openstond voor de boeken. Ik ging het boek lezen zonder bij voorbaat al te denken: dit wordt toch saai. Ik kan inderdaad uit mijn leesautobiografie halen dat ik er toen totaal niet voor openstond en er totaal geen interesse voor had.

5) Loop je blog nog eens door en stel vast waarmee je uiteindelijk al dan niet tevreden kunt zijn, waar het gaat om je aanpak bij het werkproces en je studievaardigheden. Geef voorbeelden. Met welke werkvormen kon je goed uit de voeten, met welke niet? Waarom?
Ik ben wel tevreden over mijn dossier, maar ik heb wel het gevoel dat ik veel beter kon. Omdat ik in het begin niet zo hard ging, heb ik later de kans laten liggen om een boek van grote literaire waarde te lezen. Ik had mijn boekverslagen niet altijd op tijd af. Ik had nogal moeite met deadlines, maar gelukkig heb ik op een gegeven moment mezelf aangeleerd om dingen gewoon op tijd in te leveren.

6) Welke plaats denk je dat de literatuur in het vervolg van je leven te kunnen geven?
Ik denk eerlijk gezegd dat ik me niet veel verder ga verdiepen in literatuur. Waarschijnlijk dat ik een boekje meeneem als ik een keer op vakantie ga. Ik vond het wel een hele interessante ervaring, maar toch denk ik dat ik nooit meer zo verdiept in literatuur raak als dat ik hier op school ben geweest.

7) Welk advies heb je voor je literatuurdocenten?
Zoals ik ook al van verschillende mensen heb gehoord, hoeven die filmpjes in het vervolg echt niet. Niemand let op tijdens die filmpjes. Ik denk dat u het beter gewoon zelf kunt vertellen. In ieder geval op een andere manier lijkt me een beter plan.

Boekverslag Hersenschimmen

1.        Algemene informatie

a.    geef de standaardtitelbeschrijving:

                      i.  J. Bernlef, Hersenschimmen

                    ii.   Amsterdam, 1990, 1984

                   iii.    166 pagina's

b.    roman

c.    Het begint allemaal op een zondagmiddag in de winter. Maarten Klein staat zoals altijd voor het raam te wachten tot de schoolkinderen zich verzamelen bij de bushalte voor het huis. Maar de kinderen komen niet, en pas wanner Vera hem corrigeert, herinnert hij dat het zondag is. Hij wacht tot de lente komt. Het is niet de eerste keer die dag dat hij iets vergeet. Het is ook niet de laatste keer. Tot zijn verwondering bevindt hij zich ineens in het washok, hij kan zich niet meer herinneren wie er in ‘The heart of matter’ aan het lezen is, en wanneer Vera later met een verscheurde krant van de wc komt, zegt hij dat Robert dat gedaan heeft. Toch bezorgt iets binnenin hem een gevoel van schaamte. Hij slaapt die nacht slecht. ‘s Ochtends maakt hij een nieuwe vergissing: hij geeft Vera suiker in haar koffie, terwijl ze dat al tien jaar niet meer doet. Na het ontbijt gaat hij met Robert wandelen. Hardop in zichzelf pratend loopt hij naar het dorp. Ook in de taverne achtervolgt de verwarring hem: hij ziet het meisje achter de bar, Susan, aan voor Karen, zijn jeugdvriendinnetje. Later in het plaatselijke antiquariaat vraagt Philip Maarten hoe ‘The heart of matter’ bevallen is. Die vraag verwart hem en daarom antwoordt hij ontwijkend. Weer buiten stopt er een auto vlak voor hem. Het is Vera, die hem doodongerust vraagt waar hij de halve dag heeft uitgehangen. Bovendien heeft hij onderweg de hond vergeten. En aan vergissingen komt die dag voorlopig nog geen eind. Maarten besluit die avond vroeg naar bed te gaan. Maar de volgende dag neemt de verwarring eerder toe dan af. Het begint al als hij wakker wordt en meent dat de muren van de kamer verkeerd om heen staan. Als hij beneden niemand aantreft, gaat hij ervan uit dat Vera naar de bibliotheek is waar ze werkt als vrijwilliger. Hij ontbijt zeer ´gezond´ met een halve koude kip, ananas, leverpastei en cookies, waarna hij naar zijn werk wil gaan. De deur zit echter op slot en de sleutels zijn onvindbaar en daarom forceert hij de deur met een schroevendraaier. Buiten loopt hij naar het zomerhuis waar de IMCO zal vergaderen. Ook hier blijkt deur op slot te zitten en wederom verschaft Maarten zich de toegang met de schroevendraaier. Binnen is er niemand, ineens wordt hij misselijk en nadat hij buiten heeft overgegeven realiseert hij zich waar hij is. Hij haast zich naar huis, Vera is ondertussen ook thuis gekomen. Ze is bij dr. Eardly geweest, om Maartens toestand te bespreken. Die is zich echter van geen kwaad bewust, totdat Vera hem duidelijk maakt dat er vanochtend toch wel wat dingen zijn misgegaan. Op advies van de huisarts probeert Vera Maartens geheugen weer op te frissen met oude foto’s, maar haar inspanningen hebben weinig succes. Laat in de middag komt dr. Eardly nog eens langs, maar omdat Maarten hem niet herkent, is hij meteen op zijn hoede. De hele avond is hij bezig met het probleem van herinneren en vergeten, maar als ze naar bed gaan is zijn ongerustheid grotendeels verdwenen. Als hij de volgende ochtend opstaat, weet hij nog wel dat er iets met hem aan de hand is, maar hij ziet de ernst van de situatie niet in. Intussen komt zijn afnemend oriëntatievermogen steeds meer naar buiten. Als hij ‘s middags ziet hoe Robert vergeefse pogingen doet het huis binnen te komen, pakt Maarten een stoel en gooit die door de ruit. Dr. Eardly komt voor de derde keer langs en opnieuw voelt Maarten zich door hem bedreigt, nu is de methode Simic geboden. Karl Simic was een van Maartens collega’s bij de IMCO, die hem op een dag vertelde hoe je ‘onzichtbaar’ kon worden. Ten eerste: herhaal met beleefde glimlach de woorden van je gesprekspartner terwijl je ter ondersteuning vriendelijk met het hoofd knikt. Ten tweede: begin met alles te bevestigen, maar ontneem door veelvuldige herhaling meteen het bevestigende karakter aan wat je zegt. Loop tenslotte zonder omhaal de kamer uit, waardoor je je tegenstander in de opperste verwarring achterlaat. Het vervreemdingsproces zet door: op een dag verwart hij Vera met zijn moeder, en Phil Taylor, het meisje dat hen komt helpen leert hij al helemaal niet meer kennen. De volgende dag blijkt hij zich in bed bevuild te hebben. Hij verwijt het de twee vrouwen, zij hadden hem immers niet vast moeten binden. Naarmate de tijd verloopt, maakt Maartens denken steeds meer en vaker plaats voor simpel registreren van zintuiglijke waarnemingen. En dan zit er soms plotseling weer verband in de dingen, en is hij, korte tijd, weer in staat een normaal gesprek te voeren met anderen. Maar zijn verleden dringt steeds meer binnen in het heden, en op een van die momenten ontsnapt hij uit huis. Zonder hond echter komt er van wandelen weinig of niks en dwalend door de duinen wordt hij opgepikt door de vuurtorenwachter en naar huis gebracht. Voor Vera is de maat vol, ze kan het niet meer aan. En op advies van dr. Eardly beland Maarten definitief thuis en in bed. Tenslotte wordt hij afgevoerd naar een kliniek, waar het vooral wit is, wit. Denken is er dan voor Maarten eigenlijk niet meer bij, hij kan slechts nog waarnemen. Steeds groter wordt de desoriëntatie, en alle verband verdwijnt tussen Maartens gedachten. Tenslotte blijft er niets over van de man zoal we die in het begin van het verhaal zagen. Aan het eind van de dag wordt hij uitgekleed en krijgt hij een pyjama aan en een slaappil. Helemaal aan het eind is Vera bij hem op bezoek en vertelt ze dat het lente wordt, maar dat is voor Maarten al te laat.

2.        Verwachtingen

Ik ben op t idee gekomen, omdat ik heel erg geinteresseerd was in dementie. Mijn opa heeft niet zo lang geleden heel veel last gehad van dementie dus het leek mij leuk om een boek te lezen over dementie. Ik verwachtte dat het een heel interessant boek is en dat je echt veel meer over dementie komt te weten.

3.        Motieven en thema

Het thema van het boek is het proces van dementie. De geestelijke aftakeling van Maarten en alles wat dat met zich meebrengt.

De motieven zijn:

De winter en de sneeuw; Maarten vindt dat zijn dementie komt door de winter.

De vrouw van Maarten: Vera

Het accepteren van de dementie van een dierbare.

4.        Beoordeling

a. schrijfstijl:

Voor J Bernlef betekenen Scandinavië, de winter en sneeuw heel veel. Hij heeft ook een aantal boeken vertaald uit het Zweeds. Dit is ook terug te zien in dit boek. Hij vertelt veel over de winter en laat de sneeuw vaak terugkomen in zijn boek. Ook beschrijft hij winterse situaties.

b. inhoud:

Tijd:

De tijd waarin het verhaal zich afspeelt is tijdens een hele winter. Aangezien Maarten en Vera in een koude streek wonen zal zo een winter ongeveer een halfjaar duren. De winter is heel belangrijk in het boek, omdat Maarten de winter de schuld geeft van zijn geheugenverlies.

Ruimte:

Het verhaal speelt zich af in Gloucester in de Verenigde Staten. Dat is een plaatje aan de oostkust van de Verenigde Staten boven Boston. Het speelt zich voornamelijk af in het huis van Maarten en Vera, maar ook af en toe op het strand, in het huisje op het strand en bij het verzorginstehuis.

5.        Eindoordeel

Ik vind het boek ontroerend, omdat het me doet denken aan mijn opa. En ook omdat het een dramatische gebeurtenis is als iemand zo dichtbij je aan het dementeren is. Je krijgt echt het gevoel dat je iemand kwijtraakt en dat is heel goed beschreven.

Ik vind het boek ook erg meeslepend, omdat zo een tragische gebeurtenis altijd je aandacht pakt. En daarom word je helemaal het verhaal ingezogen.

Over het algemeen is het echt een heel erg goed boek en krijgt het van mij een 8.

6.        Lijst van gebruikte bronnen

www.wikipedia.nl

www.scholieren.nl

Leesverslag de komst van Joachim Stiller

1.        Algemene informatie

a.    geef de standaardtitelbeschrijving:

                      i.    Hugo Lampo, De komst van Joachim Stiller

                    ii.    Groningen, 1998, 1960

                   iii.    191

b.   magisch realisme

c. Samenvatting
Schrijver en journalist Freek Groenevelt ziet op een dag vier wegwerkers de straat openbreken om deze daarna weer dicht te maken, onverstoorbaar als engelen. Freek besluit om hierover een stukje in de krant te schrijven. Keldermans, de wethouder van openbare werken reageert op het artikel met een brief waarin het voorval wordt ontkend. Een dag later ontvangt Freek een brief uit 1919, waarin de gebeurtenissen over de wegwerkers voorspeld worden. De redactie van het literaire tijdschrift, waarin een lasterlijk stuk over Freek staat, ontvangt ook een brief, van Joachim Stiller. Hierin staat dat Freek een belangrijke opdracht heeft en dat hij niet belasterd mag worden.

In een tweedehands-boekenwinkel ziet Freek een zestiende-eeuws boek over het einde der tijden, geschreven door Joachim Stiller. Simone Marijnissen, een vriendin van Freek, heeft inmiddels een telefoontje van Joachim Stiller gekregen: zij mag Freek niet laten gaan. Zij gehoorzaamt door haar verloving te verbreken. Freek en Simone worden verliefd op elkaar, alsof het door hogerhand bepaald is. Stiller belt Freek op om hem moed in te spreken. Na een aantal dagen vol vreemde gebeurtenissen herinnert Freek zich een Amerikaanse militair die aan het eind van de oorlog door een explosie om het leven is gekomen: majoor Joachim Stiller.

Freek en Keldermans krijgen beiden een brief van Stiller waarin staat dat hij hen op het stationsplein wil ontmoeten. Maar voordat ze Stiller kunnen spreken, wordt hij door een lergertruck overreden. Stiller wordt overgebracht naar het mortuarium. Wanneer Freek drie dagen later een bezoek brengt aan het mortuarium, blijkt het lijk verdwenen te zijn.

2.        Verwachtingen

Het werd mij aangeraden door een klasgenoot, omdat ik zelf niet op een boek kon komen. Mijn verwachtingen waren dat het boek aan de saaie kant is, omdat de titel mij niet pakt. Maar mijn ongelijk is vaak bewezen dus ik was heel erg benieuwd naar dit boek.

3.        Motieven en thema

Liefde en verlossing zijn de belangrijkste thema's in De komst van Joachim Stiller. Om tot verlossing te komen, moet eerst een weg van angst overwonnen worden. Liefde, angst en verlossing staan zo dicht bij elkaar, dat ze moeilijk te scheiden zijn. Liefde brengt verlossing (het besef dat alles goed is), maar tegelijkertijd is er de angst dat er geen liefde meer is. Lampo vertelt dat Freek eerst door een dal van angst heen moet, waarin hij wordt bijgestaan door de liefde van Simone Marijnissen, om vervolgens door Joachim Stiller verlost te worden. Zijn leven kan nu, met zijn liefde voor Simone, verder.

4.        Beoordeling

a. schrijfstijl: Hugo Lampo gebruikt veel Vlaamse uitdrukkingen, bijvoorbeeld: 'Ofschoon ik van heel deze zotte historie geen barst begrijp.'(blz 49)  Ook gebruikt hij over het algemeen lange zinnen en veel bijvoeglijke naamwoorden. 

b. inhoud:    

 Personages

Freek Groenevelt: is een 37-jarige vrijgezelle journalist bij de "Scheldebode", die door vreemde brieven in de ban van Joachim Stiller wordt genomen en door die ervaringen de nodige hulp van vrienden en kennissen nodig heeft. 

Simone Marijnissen: een wiskundelerares die verbonden is aan een wetenschappelijk tijdschrift: "Atomium" Freek Groenevelt krijgt dit tijdschrift van een vriend die het zich aantrekt dat de auteurs van het tijdschrift proberen om Freek Groenevelt te schande te maken, dit geeft Freek een rede om Simone te ontmoeten waar Freek er ook achter komt dat Simone ook brieven van Joachim Stiller krijgt met de bedoeling om Freek en Simone aan elkaar te koppelen. 

Joachim Stiller: de persoon die de brieven schrijft al jaren voor de personen aan wie ze gericht zijn zijn geboren.
Het lijkt of er voor Joachim Stiller geen tijd bestaat, hij leefde in de 17e eeuw. In de tweede wereldoorlog stierf hij door een bom en nu belt hij op en maakt een afspraak om Simone, Freek, Keldermans en Geert Molijn te ontmoeten.

Ruimte: 

Het speelt zich af in Antwerpen, op verschillende locaties. Één van de belangrijkste hiervan is het antiquariaat van Geert Molijn. Het lijkt of op deze plaats de tijd heeft stilgestaan, het vormt daarom ook een rustpunt in de drukke stad Antwerpen.

5.        Eindoordeel

Ik vond het geen spannend boek helaas, maar wel een heel mysterieus boek, omdat op het einde Joachim Stiller na 3 dagen uit het mortuarium verdwijnt.

Ik vond het boek ook best wel moeilijk om doorheen te komen, omdat Hugo Lampo veel lange zinnen heeft geschreven. 

Als ik naar mijn verwachtingen keek, heeft het daar toch wel aan voldaan. In tegenstelling tot andere boeken die ik heb gelezen met een saaie titel, was dit boek wel aan de saaie kant. Het was ook moeilijk om te begrijpen.

6.        Lijst van gebruikte bronnen

http://www.boekverslag.nl/Verslag/De+komst+van+Joachim+Stiller/
wikipedia.nl